Το CoreStorage είναι ο διευθυντής όγκου της Apple που παρέχει μια διασύνδεση μεταξύ του λειτουργικού συστήματος και των φυσικών τόμων στη μονάδα δίσκου. Εισήχθη στο OS X Lion για τις επιλογές κρυπτογράφησης πλήρους δίσκου με το FileVault 2, αλλά επιπλέον επιτρέπει την έκταση του όγκου, όπου πολλαπλές μονάδες δίσκου στο σύστημα μπορούν να συνδυαστούν σε έναν λογικό τόμο για να χρησιμοποιήσει το λειτουργικό σύστημα.

Η δυνατότητα κάλυψης όγκου CoreStorage όχι μόνο αυξάνει την χωρητικότητα ενός τόμου πέρα ​​από την χωρητικότητα μίας μονάδας δίσκου, αλλά επίσης δίνει προτεραιότητα στην αποθήκευση στον πρωτεύοντα δίσκο στον λογικό όγκο του. Αυτό σημαίνει ότι αν χρησιμοποιείτε SSD ως πρωτεύουσα μονάδα δίσκου, τότε όπως και με τις μονάδες σύντηξης Fusion που έχετε ρυθμίσει η Apple, θα έχετε γρήγορη πρόσβαση σε δεδομένα κατά την πρόσβαση σε αρχεία που χρησιμοποιούνται συχνά.

Αυτό το χαρακτηριστικό αποτελεί τη βάση της νέας τεχνολογίας Fusion Drive της Apple. η παρουσία του στο OS X 10.7 και αργότερα σάς επιτρέπει να δημιουργείτε προσαρμοσμένες ρυθμίσεις Fusion Drive και να τις εφαρμόζετε σε συστήματα Mac που δεν έχουν παραδοθεί με διαμόρφωση Fusion Drive. Ωστόσο, ενώ το Disk Utility της Apple μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίλυση προβλημάτων με υπάρχουσες μονάδες Fusion, η κατάλληλη διαχείριση του τόμου CoreStorage απαιτεί τη χρήση εντολών Terminal. Ως αποτέλεσμα, για τώρα αν θέλετε να ρυθμίσετε έναν προσαρμοσμένο όγκο σε OS X, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ενός SSD σε μια σπιτική μονάδα Fusion Drive, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα παρακάτω βήματα:

Δημιουργία της μονάδας CoreStorage

1. Αποκτήστε δύο ή περισσότερες μονάδες δίσκου

   Για να δημιουργήσετε έναν ενισχυμένο τόμο με το CoreStorage, θα χρειαστείτε δύο μονάδες αποθήκευσης (βεβαιωθείτε ότι έχετε SSD για απόδοση Fusion Drive). Οι εσωτερικές μονάδες δίσκου προτιμώνται για τα πιο σταθερά αποτελέσματα και θα απαιτηθούν για την καλύτερη απόδοση Fusion Drive, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και εξωτερικοί δίσκοι.

2. Διαμορφώστε τις μονάδες δίσκου με έναν πίνακα κατατμήσεων GUID και ένα διαμέρισμα

   Ανοίξτε το Disk Utility στο OS X, ακολουθώντας την επιλογή της μονάδας δίσκου (που αναγράφεται πάνω από το όνομα τόμου) και χρησιμοποιώντας την καρτέλα Partition που εμφανίζεται για να επιλέξετε ένα διαμέρισμα για τη μονάδα δίσκου. Στη συνέχεια, κάντε κλικ στο κουμπί "Επιλογές" και βεβαιωθείτε ότι ο GUID έχει επιλεγεί ως μορφή διαμέρισης που θα χρησιμοποιηθεί. Εφαρμόστε αυτές τις αλλαγές και εκτελέστε αυτήν την ενέργεια για κάθε μονάδα που πρόκειται να συμπεριλάβετε στην υβριδική μονάδα δίσκου.


3. Εντοπίστε τα αναγνωριστικά φυσικής μονάδας δίσκου

   Βρείτε τις ετικέτες αναγνωριστικού υλικού τόσο για την πρώτη (κύρια) μονάδα όσο και για την κατάτμηση / όγκο στις υπόλοιπες μονάδες δίσκου για να συνδυάσετε την ένταση του CoreStorage. Αυτά θα είναι κάτι σαν το "disk1" για την κύρια μονάδα δίσκου και το "disk2s2" για τους υπόλοιπους δίσκους (η αρίθμηση μπορεί να μην είναι απαραιτήτως σωστή). Ενώ μπορείτε να λάβετε πληροφορίες σχετικά με τις μονάδες δίσκου στο Disk Utility για να βρείτε αυτές τις πληροφορίες, ένας ενδελεχής τρόπος για να πάρετε όλα αυτά σε μία λήψη είναι να εκτελέσετε την ακόλουθη εντολή στο Terminal:

   λίστα δίσκων

   Στην έξοδο αυτής της εντολής, θα δείτε κάθε συσκευή και τα κατατμήματά της σε αυτήν, μαζί με το αντίστοιχο αναγνωριστικό. Οι συσκευές κίνησης θα είναι απλά δίσκος0, δίσκος1, δίσκος2 κ.ο.κ. και τα χωρίσματα σε κάθε ένα θα υποδηλώνονται με τον αριθμό "φέτας" (s1, s2, s3 κ.λπ.).


4. Δημιουργήστε την ομάδα λογικού τόμου

   Ανοίξτε το Terminal και εκτελέστε την ακόλουθη εντολή για να δημιουργήσετε μια ομάδα λογικού τόμου χρησιμοποιώντας τα αναγνωριστικά μονάδας δίσκου.

   disktil cs δημιουργήστε το δίσκο GROUPNAME disk4s2

   Σε αυτήν την εντολή, αλλάξτε το "GROUPNAME" ως το όνομα της λογικής ομάδας τόμων. Αυτό μπορεί να είναι οποιοδήποτε μοναδικό όνομα και δεν θα είναι το τελικό όνομα του τόμου που βλέπετε και χρησιμοποιείτε με τον υπολογιστή σας. Επίσης, σημειώστε ότι το πρώτο αναγνωριστικό μονάδας δίσκου που χρησιμοποιείται είναι για τον πρωτεύοντα δίσκο (το SSD για ρυθμίσεις Fusion Drive) και είναι ο αναγνωριστικός κωδικός της ίδιας της συσκευής. Το δεύτερο αναγνωριστικό είναι ένα αναγνωριστικό χωρίσματος διαμερίσματος από τη δεύτερη μονάδα για προσθήκη.

   Αυτή η ρύθμιση θα έχει τον διαχειριστή τόμου CoreStorage να αναλάβει την πρώτη μονάδα και να την εκτελέσει ως το κύριο μέσο αποθήκευσης και, στη συνέχεια, να προσθέσει τον δευτερεύοντα τόμο σε αυτό για επιπλέον μέσα αποθήκευσης.

   
   Όταν εκτελείται αυτή η εντολή, το τερματικό θα εξάγει ορισμένες πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο, ακολουθούμενη από την έξοδο ενός UUID (μοναδικός αριθμός αναγνωριστικού) για τη νεοσυσταθείσα ομάδα όγκου. Αυτός ο αριθμός θα μοιάζει με μια σειρά κεφαλαίων γραμμάτων και αριθμών σε πέντε ομάδες που χωρίζονται από παύλες και είναι σημαντική τόσο για τη δημιουργία όσο και για την καταστροφή χρησίμων όγκων στην ομάδα έντασης.

   Αφού ολοκληρωθεί αυτό, μπορείτε να δείτε τη δομή ομάδας λογικών τόμων εκτελώντας την εντολή "λίστα δίσκου cs" στο τερματικό, που θα εξάγει ένα δέντρο που θα δείχνει τους τόμους πηγών που χρησιμοποιούνται για αποθήκευση. Θα πρέπει να υπάρχουν δύο που να αντιπροσωπεύουν τους δίσκους που έχετε προσθέσει, οι οποίοι αναγράφονται κάτω από μια καταχώρηση για τον ίδιο τον λογικό τόμο.


5. Δημιουργήστε έναν χρησιμοποιήσιμο τόμο από την ομάδα έντασης

   Αντιγράψτε το UUID για την ομάδα λογικού τόμου από την προηγούμενη εντολή και χρησιμοποιήστε την στην ακόλουθη εντολή για να δημιουργήσετε έναν χρησιμοποιήσιμο τόμο από την ομάδα λογικού τόμου.

   disktil cs createVolume UUID jhfs + VOLUMENAME 100%

   Σε αυτήν την εντολή, εκτός από το UUID, αντικαταστήστε το VOLUMENAME με ένα όνομα που θα θέλατε να είναι ο τόμος. Όπως συμβαίνει με κάθε τόμο στο OS X, μπορείτε να αλλάξετε το όνομά του οποιαδήποτε στιγμή στο Finder, οπότε αυτό που χρησιμοποιείτε εδώ δεν είναι σημαντικό. Τα υπόλοιπα εξαρτήματα εδώ είναι "jhfs +" που αντιπροσωπεύει τη μορφή του HFS + και το "100%" καθοδηγεί τον τόμο να χρησιμοποιήσει όλο τον διαθέσιμο χώρο αποθήκευσης (μπορείτε επίσης να καθορίσετε τον αριθμό των gigabytes ή megabytes με "123G" ή "123M" για να χρησιμοποιήσετε μόνο ένα τμήμα του διαθέσιμου χώρου).

   
   Όταν τελειώσετε, το τερματικό θα εξάγει το UUID για τον νέο τόμο, ο οποίος θα τοποθετηθεί αυτόματα στο Finder και θα είναι διαθέσιμος στο Disk Utility. Αν εκτελέσετε εκ νέου την εντολή "disktil cs list" για να δείτε τη δομή CoreStorage, θα δείτε τον όγκο που δημιουργήθηκε πρόσφατα ως μέρος της δομής. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να είστε σε θέση να κρυπτογραφήσετε τον τόμο και να το διαμερίσετε. Ωστόσο, μην ξεχνάτε ότι αν το κάνετε, τότε όπως περιγράφει η Apple στις Συχνές Ερωτήσεις της στο Fusion Drive, οποιαδήποτε νέα διαμερίσματα δεν θα είναι μέρος της ομάδας λογικού τόμου. Αντ 'αυτού, αυτά τα διαμερίσματα θα βρίσκονται απευθείας στη δευτερεύουσα μονάδα δίσκου.

   ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Εκτός από το γεγονός ότι διαθέτετε την απαιτούμενη ένταση, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τις επιλογές κρυπτογράφησης FileVault της Apple για τον τόμο CoreStorage. Για να το κάνετε αυτό, εκτελέστε την ακόλουθη εντολή στο τερματικό:

   disktil cs encryptVolume UUID

   Σε αυτήν την εντολή, το UUID είναι αυτό του νεοσύστατου χρησιμοποιήσιμου τόμου και όταν εκτελείται θα σας ζητηθεί ένας κωδικός πρόσβασης που θα χρησιμοποιηθεί για την κρυπτογράφηση της μονάδας δίσκου. Λάβετε υπόψη ότι αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για μονάδες δεδομένων. Εάν θέλετε να κρυπτογραφήσετε τη μονάδα εκκίνησης, ενεργοποιήστε το FileVault στις προτιμήσεις του συστήματος OS X Security.

Χρήση και διαχείριση της μονάδας δίσκου

Μόλις δημιουργηθεί ο συσσωρευμένος τόμος, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κανονική αποθήκευση ή μπορείτε να εγκαταστήσετε το OS X σε αυτό και να το εκκινήσετε.

Αν έχετε δημιουργήσει τον τόμο CoreStorage σε εξωτερικές μονάδες δίσκου, τότε μπορείτε να το αφαιρέσετε και να αφαιρέσετε τους δίσκους όπως θα κάνατε κανονικά, αλλά όλοι θα πρέπει να συνδεθούν για να αναγνωριστεί και να τοποθετηθεί σωστά ο τόμος CoreStorage. Εάν αφαιρέσετε οποιοδήποτε εργαλείο δίσκου ενώ το εργαλείο δίσκου είναι ανοιχτό, τότε το βοηθητικό πρόγραμμα Disk μπορεί να εμφανίσει ένα σφάλμα που δηλώνει ότι υπάρχει σφάλμα δίσκου και θα σας προσφέρει μια επιλογή για να το διορθώσετε. Αποφύγετε να το κάνετε αυτό, καθώς αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι δίσκοι να σκουπιστούν και να μορφοποιηθούν, καθώς το Disk Utility προσπαθεί να τις επαναρυθμίσει ξανά.

Μια προειδοποίηση στον τόμο CoreStorage είναι ότι δεν θα γίνει εύκολα διαχείριση στο Disk Utility, καθώς οι τόμοι και οι συσκευές που αποτελούν τη μονάδα θα κρυφτούν από προεπιλογή. Παρόλο που μπορείτε να ενεργοποιήσετε το μενού εντοπισμού σφαλμάτων του Disk Utility και στη συνέχεια να ενεργοποιήσετε την προβολή όλων των κατατμήσεων για να αποκτήσετε πρόσβαση και να διαγράψετε τα διαμερίσματα και, συνεπώς, να καταστρέψετε τον τόμο CoreStorage, ίσως ένας ευκολότερος τρόπος θα ήταν να χρησιμοποιήσετε τον τερματικό. Για να το κάνετε αυτό, θα χρειαστεί να ξανακάνετε τον αριθμό UUID του τόμου (που λαμβάνεται με τη χρήση της εντολής "disktil cs list"), στη συνέχεια τοποθετήστε την αντί "UUID" στην ακόλουθη εντολή:

msgstr cs Διαγραφή UUID

Όταν τελειώσετε, τα διαμερίσματα που χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργήσουν τον τόμο CoreStorage θα πρέπει να είναι πρόσφατα μορφοποιημένα και διαθέσιμα ώστε να χρησιμοποιείτε ως συμβατικά διαμερίσματα μονάδας δίσκου.

Δεδομένου ότι οι ρυθμίσεις Fusion Drive συνδυάζουν δύο μονάδες σε μία, οι άνθρωποι μπορεί να αναρωτιούνται για το πώς συγκρίνεται με μια ρύθμιση RAID λογισμικού που έχει υποστηρίξει η Apple στα συστήματα Mac επί σειρά ετών. Η διαφορά εδώ έγκειται πρωτίστως στις ικανότητες και τους περιορισμούς της τεχνολογίας που καλύπτει το αυτοκίνητο. Και οι δύο τεχνολογίες συνδυάζουν την αποθήκευση μονάδων δίσκου σε μια ενιαία πλατφόρμα πολυμέσων όπου μπορείτε να δημιουργήσετε πολλαπλούς λογικούς τόμους, αλλά οι επιλογές RAID είναι κατασκευασμένες για ταχύτητα καθώς και προστασία δεδομένων με πλεονασμό και ισοτιμία, ενώ ο Fusion Drive είναι κατασκευασμένος για την ιεράρχηση δεδομένων σε μία μονάδα δίσκου βασική υποστήριξη κρυπτογράφησης. Ενώ ορισμένες συστοιχίες RAID υλικού προσφέρουν επιλογές κρυπτογράφησης στους ελεγκτές RAID, αυτό δεν είναι διαθέσιμο στο λογισμικό RAID της Apple.

Ενώ η εγκατάσταση Fusion Drive έχει πολλά οφέλη, έρχεται με μερικά δευτερεύοντα μειονεκτήματα. Για το ένα, ο καθορισμός και η διαχείριση της μονάδας δίσκου δεν υποστηρίζεται μέχρι τώρα καλά στο Disk Utility, με αποτέλεσμα να χρειάζεται το Terminal να το προσαρμόσει και να το ρυθμίσει από την αρχή.

Επιπλέον, όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε ρύθμιση multidrive, όπως είναι οι σειρές RAID, περισσότερες συσκευές που χρησιμοποιούνται σημαίνει μεγαλύτερη πιθανότητα να αποτύχει κάποιος και να προκαλέσει προβλήματα. Ενώ στις ρυθμίσεις RAID η χρήση πληροφοριών ισοτιμίας και πλεονασμού μπορεί να κρατήσει το σύστημα να πηγαίνει και να ξανακτίζει δεδομένα από μια ελαττωματική μονάδα δίσκου, αυτό δεν είναι διαθέσιμο στο Fusion Drive. Ως εκ τούτου, όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε κοινή λύση αποθήκευσης, συνιστώνται τακτικά αντίγραφα ασφαλείας. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις συστοιχίες RAID που συχνά διαμορφώνονται με πολλές μονάδες δίσκου, στις περισσότερες περιπτώσεις οι ρυθμίσεις Fusion Drive θα χρησιμοποιούν μόνο δύο μονάδες, έτσι οι πιθανότητες αποτυχίας εξακολουθούν να είναι σχετικά περιορισμένες.