Σημείωση συντάκτη: Αυτό είναι ένα άρθρο που ενημερώνεται τακτικά .

Οι παραδοσιακοί σκληροί δίσκοι θα είναι εδώ για μεγάλο χρονικό διάστημα χάρη στον μεγάλο αποθηκευτικό χώρο και την προσιτή τιμή τους. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μονάδες SSD (Solid State Drives) θα είναι το μέλλον της αποθήκευσης. Οι περισσότεροι νέοι υπολογιστές έρχονται τώρα με ένα SSD ως κύρια συσκευή αποθήκευσης. Αν έχετε μια παλαιότερη (ή μια νέα κατηγορία προϋπολογισμού) μηχάνημα που εξακολουθεί να τρέχει σε έναν κανονικό σκληρό δίσκο, είναι σίγουρα ώρα να αναβαθμιστεί. (Ακολουθούν ορισμένες οδηγίες για την αναβάθμιση σε υπολογιστή και Mac). Τα κέρδη ταχύτητας που θα αντιμετωπίσετε από την αναβάθμιση σε ένα SSD θα είναι μακράν η μεγαλύτερη βελτίωση της απόδοσης που έχει ο υπολογιστής σας ποτέ.

Αλλά είναι όλα μονόκεροι και γλειφιτζούρια με SSDs; ΟΧΙ ακριβως. Τα SSD παραμένουν σε λίγα σημεία σε σύγκριση με τους κανονικούς σκληρούς δίσκους, ιδίως όσον αφορά την αντοχή στην εγγραφή τους. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να γράψετε μόνο ένα πεπερασμένο ποσό δεδομένων σε ένα SSD πριν δεν μπορείτε να γράψετε πια. Σε αυτή τη θέση, θα μιλήσω για αυτό το κενό και πώς να το μετριάσω. Οι περισσότερες από τις προτάσεις μου θα επικεντρωθούν σε υπολογιστές με Windows.

Γράφοντας σε σκληρούς δίσκους

Η πιατέλα είναι το κύριο συστατικό ενός παραδοσιακού σκληρού δίσκου. Είναι συνήθως κατασκευασμένο από γυαλί ή αλουμίνιο και είναι το τμήμα που αποθηκεύει τις πληροφορίες σας. Είναι επικαλυμμένο με λεπτό στρώμα μετάλλου που μπορεί να είναι είτε μαγνητισμένο είτε απομαγνητισμένο. Και η διαδικασία εγγραφής είναι απλή: η κεφαλή ανάγνωσης / εγγραφής του δίσκου κινείται πάνω από την πιατέλα και μαγνητίζει και απομαγνητοποιεί τους τομείς (μικροσκοπικά μέρη των δίσκων) σε τιμές 1 ή 0 για την αποθήκευση πληροφοριών σε δυαδικά σχέδια. Όταν αντικαθιστάτε δεδομένα (δηλαδή, όταν γράφετε νέα δεδομένα σε μια περιοχή που περιέχει ήδη δεδομένα) η διαδικασία είναι ίδια. οι τομείς απλά πρέπει να μαγνητιστούν ή να απομαγνητοποιηθούν διαφορετικά. Με άλλα λόγια, η γραφή σε έναν σκληρό δίσκο είναι πάντα η ίδια, ανεξάρτητα από το αν η μονάδα δίσκου περιέχει δεδομένα ή όχι.

Μεγέθυνση εικόνας

", " modalTemplate ":" {{content}} ", " setContentOnInit ": false} '>

Γράφοντας σε ένα SSD

Το γράψιμο είναι τελείως διαφορετικό και πολύ πιο περίπλοκο με SSD. Υπάρχουν τρία σημαντικά πράγματα που πρέπει να θυμόμαστε.

Πρώτον, εκτός από όταν ένα SSD είναι ολοκαίνουργιο και δεν περιέχει δεδομένα, η εγγραφή σε ένα SSD είναι η διαδικασία της διαγραφής των υπαρχουσών πληροφοριών από τα κελιά μνήμης flash και στη συνέχεια προγραμματισμού νέων πληροφοριών σε αυτά. Καμία νέα πληροφορία δεν μπορεί να προγραμματιστεί σε ένα κελί εκτός και αν τα παλαιά δεδομένα διαγραφούν πρώτα. Για το λόγο αυτό, η διαδικασία εγγραφής σε ένα SSD αναφέρεται συχνά ως κύκλοι προγράμματος / διαγραφής ή κύκλοι P / E.

Δεύτερον, οι κύκλοι P / E είναι πεπερασμένοι. Κάθε κύκλος P / E εξάγει λίγο περισσότερο την κυψέλη μνήμης και μετά από τόσους κύκλους θα είναι τελείως φθαρμένος και θα καταστεί άχρηστος. Κατά κάποιον τρόπο, αυτό είναι παρόμοιο με το γράψιμο σε ένα κομμάτι χαρτί χρησιμοποιώντας ένα μολύβι και μια γόμα. Μπορείτε να διαγράψετε μόνο τη χρωστική ουσία πολλές φορές πριν το κομμάτι χαρτί φθαρεί ή ακόμα και σχιστεί και δεν μπορεί πλέον να γραφτεί.

Και τέλος, τα κελιά μνήμης είναι οργανωμένα σε σελίδες (κάθε σελίδα περιέχει πολλά κελιά) και μπλοκ (κάθε μπλοκ περιέχει πολλές σελίδες.) Εδώ είναι το δύσκολο κομμάτι: μπορείτε να γράψετε μια σελίδα τη φορά, αλλά μπορείτε να διαγράψετε μόνο ένα μπλοκ κάθε φορά . Τώρα φανταστείτε ότι όταν θέλετε να αποθηκεύσετε ένα έγγραφο του Word με τις αλλαγές που μπορούν να χωρέσουν σε μία μόνο σελίδα, το SSD πρέπει πρώτα να αντιγράψει τις υπόλοιπες σελίδες του μπλοκ που περιέχει, σε άλλη θέση, να διαγράψει ολόκληρο το μπλοκ και στη συνέχεια να προγραμματίσει (ή γράψτε) όλες αυτές τις σελίδες και τη σελίδα με τις νέες πληροφορίες. Αυτό καλείται Ενίσχυση εγγραφής - γενικά το SSD χρειάζεται να γράψει πολύ περισσότερα από την πραγματική ποσότητα δεδομένων που θέλετε να γράψετε - η οποία χρησιμοποιεί περαιτέρω τους κύκλους P / E.

Όλα αυτά οδηγούν σε λίγα γεγονότα. Πρώτον, οι SSD σχεδόν πάντα έχουν διαφορετικές ταχύτητες εγγραφής και ανάγνωσης. Και δεύτερον, για να γράψουμε βέλτιστα, όλοι χρειάζονται ελεύθερο χώρο για να φιλοξενήσουν την Ενίσχυση εγγραφής. Ορισμένες λειτουργίες SSD Over Provisioning, οι οποίες είναι μια αφιερωμένη ποσότητα ελεύθερου χώρου, μη προσπελάσιμη από τους χρήστες, που χρησιμοποιείται μόνο για τη διευκόλυνση της λειτουργίας εγγραφής. Χωρίς αυτή τη δυνατότητα, η ταχύτητα εγγραφής του SSD θα σταδιακά επιβραδύνεται καθώς γεμίζει.

Να φοράτε ισοπέδωση

Τώρα προτού αφήσετε ένα "D'oh!" και να επιστρέψετε το αγαπημένο σας, πρόσφατα αγορασμένο SSD, να γνωρίζετε ότι ο αριθμός των πιθανών κύκλων P / E για ένα SSD είναι εκθετικά μεγαλύτερο από αυτό ενός φύλλου χαρτιού. Επιπλέον, οι σύγχρονοι SSD έχουν τεχνολογίες που αυξάνουν την αποδοτικότητα γραφής και μειώνουν τη φθορά των κυψελών αποθήκευσης. Μεταξύ αυτών των τεχνολογιών, οι πιο σημαντικοί είναι οι αλγόριθμοι «φθοράς-εξισορρόπησης» που εξασφαλίζουν αποτελεσματικά ότι όλα τα μάρκες μνήμης της μονάδας εξαντλούνται, κυττάρων ανά κύτταρο, πριν να γράψει ξανά το πρώτο κελί. Αυτό σημαίνει επίσης ότι οι SSD με μεγαλύτερες χωρητικότητες έχουν γενικά μεγαλύτερο μήκος ζωής από ό, τι οι μικρότερες.

Έτσι πόσο καιρό είναι πολύ; Για να βοηθήσουν τους χρήστες να εκτιμήσουν πόσο θα διαρκέσει ένα SSD, οι περισσότεροι κατασκευαστές SSD παρουσιάζουν την αντοχή του δίσκου από το ποσό των δεδομένων που μπορούν να εγγραφούν στη μονάδα δίσκου. Για παράδειγμα, το 750GB Crucial MX300 έχει αντοχή 220TBW, που σημαίνει ότι μπορείτε να γράψετε 220 terabytes δεδομένων στη μονάδα πριν γίνει αναξιόπιστη. Για να το βάλετε αυτό σε προοπτική, αν γράψετε 50GB δεδομένων ανά ημέρα κάθε μέρα στη μονάδα, θα σας πάρει περίπου 12 χρόνια για να το φορέσετε. Τα περισσότερα SSD έχουν παρόμοιες ή καλύτερες αξιολογήσεις αντοχής. Γενικά, όσο μεγαλύτερη είναι η κίνηση, τόσο μεγαλύτερη αντοχή.

Οι περισσότεροι από εμάς γράφουν μόνο ένα κλάσμα των 50GB δεδομένων - το οποίο είναι περίπου δύο δίσκοι Blu-ray - αξίζει τον κόπο - στην ηλεκτρονική μονάδα του υπολογιστή μας σε καθημερινή βάση, και πολλές μέρες δεν γράφουμε τίποτα καθόλου. Σημειώστε ότι η παρακολούθηση ταινιών, η ανάγνωση αρχείων PDF ή η προβολή φωτογραφιών δεν μετράται ως γραφή. αυτή είναι η ανάγνωση, η οποία δεν έχει καμία επίδραση στο προσδόκιμο ζωής ενός SSD. Μόνο δραστηριότητες όπως η αντιγραφή μουσικής από άλλη μονάδα δίσκου, η λήψη αρχείων, η επεξεργασία αρχείων ή η δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας του τηλεφώνου σας κ.ο.κ. απαιτούν να γράψετε στη μονάδα δίσκου.

Τούτου λεχθέντος, εάν χρησιμοποιείτε ένα SSD με τον τρόπο που θα κάνατε σκληρό δίσκο, πιθανότατα θα εξακολουθεί να διαρκεί περισσότερο από ένα κανονικό σκληρό δίσκο θα. Αλλά μπορείτε να κάνετε περισσότερα.

Τι μπορείς να κάνεις

Το κλειδί για τη μεγιστοποίηση της διάρκειας ζωής ενός SSD είναι να μειωθεί η γραφή σε αυτό. Εκτός από την προσπάθεια να μειωθεί η περιττή αντιγραφή αρχείων, η λήψη δεδομένων κ.ο.κ., θα πρέπει να σημειώσετε ότι υπάρχουν μερικές ρυθμίσεις λειτουργικού συστήματος (OS), καθώς και κοινές εργασίες σχεδιασμένες για κανονικούς σκληρούς δίσκους, οι οποίοι δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείτε με SSD.

Αναβάθμιση στα πιο πρόσφατα λειτουργικά συστήματα: Τα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα είναι σχεδιασμένα με ενσωματωμένη υποστήριξη για SSD. Τούτου λεχθέντος, βεβαιωθείτε ότι ο υπολογιστής σας χρησιμοποιεί το πιο πρόσφατο λειτουργικό σύστημα. Επί του παρόντος, αυτό είναι το Windows 10 1703 (Creators Update) και το MacOS Sierra.

Συγκριτική αξιολόγηση: Οι περισσότεροι από εμάς θέλουν να μάθουν πόσο γρήγορα το νέο μας SSD είναι αντιγράφοντας αρχεία από το ένα μέρος στο άλλο ή χρησιμοποιώντας λογισμικό benchmarking δίσκων. Ενώ αυτό είναι διασκεδαστικό και οι πληροφορίες είναι χρήσιμες να γνωρίζουμε, χάνουν τους κύκλους P / E της μονάδας δίσκου. Αποφύγετε εάν μπορείτε.

Αδρανοποίηση: (Να μην συγχέεται με τη λειτουργία ύπνου, η οποία δεν θα επηρεάσει τη διάρκεια ζωής των SSD.) Τα περισσότερα λειτουργικά συστήματα διαθέτουν λειτουργία αδρανοποίησης. Κατά τη διάρκεια της αδρανοποίησης, τα περιεχόμενα της μνήμης του συστήματος (ο τόπος όπου εκτελούνται τα τρέχοντα προγράμματα και οι πληροφορίες που εξακολουθούν να υφίστανται επεξεργασία) είναι γραμμένα στην εσωτερική συσκευή αποθήκευσης του υπολογιστή (σκληρό δίσκο ή SSD) προτού ο υπολογιστής τεθεί εκτός λειτουργίας. Όταν επανεκκινηθεί ο υπολογιστής, το σύστημα επανατοποθετεί το αποθηκευμένο περιεχόμενο στη μνήμη του συστήματος και, συνεπώς, επαναφέρει τον υπολογιστή στην κατάσταση στην οποία βρισκόταν πριν να απενεργοποιηθεί. Μόλις φορτωθεί, το αποθηκευμένο περιεχόμενο διαγράφεται από το χώρο αποθήκευσης.

Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η διαδικασία αδρανοποίησης μπορεί να χρησιμοποιήσει gigabytes του χώρου αποθήκευσης με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που μεταφράζεται σε μεγάλο όγκο γραφής στην εσωτερική αποθήκευση. Πιο συγκεκριμένα, ένας υπολογιστής με 4GB μνήμης RAM απαιτεί περίπου 4GB χώρο αποθήκευσης για να δημιουργήσει ένα αρχείο αδρανοποίησης. Ορισμένες φορές ο υπολογιστής μπαίνει αυτόματα σε κατάσταση αδρανοποίησης, αλλά μπορείτε να το αποφύγετε απενεργοποιώντας πλήρως τη λειτουργία αδρανοποίησης. Δείτε πώς:

• Κάντε δεξί κλικ στο κουμπί Έναρξη (ή πατήστε τα Windows + X ) για να ανοίξετε το μενού WinX και, στη συνέχεια, κάντε κλικ στο Windows Powershell (Admin) και απαντήστε "Yes" στη γραμμή ασφαλείας του User Account Control.
• Όταν εμφανιστεί το παράθυρο εντολών Powershell, πληκτρολογήστε powercfg -h off και στη συνέχεια πατήστε Enter.

Αυτό είναι - ο υπολογιστής σας δεν πρόκειται ποτέ να επανέλθει στη λειτουργία αδρανοποίησης. Για να ενεργοποιήσετε ξανά αυτή τη λειτουργία, επαναλάβετε αυτήν τη διαδικασία και πληκτρολογήστε powercfg -h πριν πατήσετε Enter.

Ένας υπολογιστής που είναι εξοπλισμένος με ένα SSD γενικά μπότες πραγματικά γρήγορα, έτσι ώστε να μπορείτε πάντα να αποθηκεύσετε τη δουλειά σας και να την απενεργοποιήσετε. Η αποφυγή της αδρανοποίησης βοηθά επίσης το σύστημα να λειτουργεί πιο ομαλά.

AHCI και εντολές TRIM:

Το AHCI, το οποίο σημαίνει "προηγμένη διεπαφή ελεγκτή κεντρικού υπολογιστή", επιτρέπει στο λειτουργικό σύστημα να έχει πιο γρήγορη πρόσβαση στο χώρο αποθήκευσης και να χρησιμοποιεί ορισμένες προηγμένες λειτουργίες. Μία από αυτές τις λειτουργίες είναι η εντολή TRIM, η οποία επιτρέπει σε ένα υποστηριζόμενο λειτουργικό σύστημα να ενημερώνει ενεργά το SSD ποια τμήματα δεδομένων δεν χρησιμοποιούνται πλέον και μπορούν να σκουπιστούν. Αυτό βοηθά το δίσκο να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά, μειώνει την επίδραση της Ενίσχυσης εγγραφής και τελικά οδηγεί σε ταχύτερη απόδοση και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

Γενικά, και οι δύο AHCI και TRIM είναι ενεργοποιημένες από προεπιλογή. Μπορείτε να ελέγξετε και να αλλάξετε την προηγούμενη ρύθμιση BIOS του υπολογιστή. Διαφέρει ανάλογα με τον υπολογιστή σας, αλλά με τα περισσότερα συστήματα μπορείτε να εισάγετε το BIOS πατώντας το πλήκτρο Delete ή F2 καθώς εκκινεί ο υπολογιστής. Εδώ, αναζητήστε το τμήμα αποθήκευσης και αλλάξτε την τιμή του "Ρύθμιση SATA ως" στο "AHCI" (αν δεν είναι ήδη AHCI). Είναι καλύτερο να το κάνετε αυτό πριν εγκαταστήσετε το λειτουργικό σύστημα, αλλιώς θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε πρώτα τους οδηγούς αποθήκευσης πριν αλλάξετε την τιμή. Σημειώστε ότι αν χρησιμοποιείτε δύο SSD σε μια διαμόρφωση RAID, τότε θα πρέπει να επιλεγεί η τιμή RAID (αντί του AHCI). Επίσης, εάν ο υπολογιστής σας δεν έχει δυνατότητα RAID ή AHCI, αλλά μόνο IDE, τότε είναι πολύ παλιό - χρόνος για να ψωνίσετε για έναν νέο υπολογιστή.

Μπορείτε να προσδιορίσετε εάν λειτουργεί το TRIM, τρέχοντας ανυψωμένο παράθυρο Powershell όπως περιγράφεται παραπάνω στην ενότητα αδρανοποίησης και, στη συνέχεια, εκτελέστε αυτήν την εντολή:

fsutil ερώτηση συμπεριφοράς DisableDeleteNotify

Αν η εντολή επιστρέψει "DisableDeleteNotify = 0", τότε τρέχει το TRIM. Εάν όχι, μπορείτε να την ενεργοποιήσετε εκτελώντας:

fsutil συμπεριφορά set disabledeletenotify 0

Αν το Mac σας διαθέτει ένα SSD, τότε το TRIM είναι πάντα ενεργοποιημένο. Ωστόσο, αν εγκαταστήσετε το δικό σας SSD σε Mac, βεβαιωθείτε ότι ακολουθήσατε αυτή την ανάρτηση για να ενεργοποιήσετε το TRIM.

Μεγέθυνση εικόνας

", " modalTemplate ":" {{content}} ", " setContentOnInit ": false} '>

Superfetch: Πρόκειται για μια τεχνολογία, η οποία εισήχθη για πρώτη φορά στα Windows Vista και επιτρέπει στα Windows να διαχειρίζονται αποτελεσματικότερα τη μνήμη του συστήματος και να προφορτώσουν τα δεδομένα και τις εφαρμογές που προσπελάζονται συχνά στη μνήμη για ταχύτερη απόδοση. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία απαιτεί την κρυφή μνήμη του Superfetch να γράφεται στη μονάδα δίσκου και να ενημερώνεται τακτικά, γεγονός που αυξάνει το μέγεθος της εγγραφής στη μονάδα δίσκου.

Εάν ο υπολογιστής σας χρησιμοποιεί σκληρό δίσκο, το Superfetch είναι χρήσιμο. Για ένα SSD, ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο και απλώς απορροφά τους κύκλους P / E της μονάδας δίσκου.

Για να απενεργοποιήσετε το Superfetch, εκτελέστε το Windows Powershell όπως αναφέρθηκε παραπάνω και εκτελέστε την εντολή services.msc . Αυτό θα ανοίξει το βοηθητικό πρόγραμμα Υπηρεσίες. Στη συνέχεια, στη λίστα, αναζητήστε το Superfetch, κάντε διπλό κλικ και απενεργοποιήστε το.

Αρχείο σελίδας (γνωστός και ως εικονική μνήμη): Σε λειτουργικά συστήματα όπως τα Windows 10, το αρχείο σελίδας είναι σαν μια μνήμη συστήματος. Με λίγα λόγια, το αρχείο σελίδας είναι η ποσότητα χώρου αποθήκευσης σε μια εσωτερική συσκευή αποθήκευσης που το λειτουργικό σύστημα διατηρεί για χρήση όταν μια εφαρμογή απαιτεί περισσότερη φυσική μνήμη (RAM) από ό, τι διαθέτει ο υπολογιστής.

Το μέγεθος του αρχείου σελίδας τείνει να αλλάζει δυναμικά, με αποτέλεσμα συχνή γραφή στη μονάδα, η οποία, πάλι, δεν είναι καλή για ένα SSD. Έτσι, αν χρησιμοποιείτε έναν υπολογιστή με 8GB μνήμης RAM ή και περισσότερο, και γενικά δεν τρέχετε πολλά παράλληλα προγράμματα, ίσως είναι καλή ιδέα να απενεργοποιήσετε πλήρως το αρχείο Page. Ωστόσο, η καλύτερη πρακτική είναι να το ορίσετε σε ένα σταθερό μέγεθος που συνιστάται από το σύστημα. Ή αν βρίσκεστε σε μια επιφάνεια εργασίας με πρωτεύουσα μονάδα δίσκου SSD και δευτερεύοντα σκληρό δίσκο, είναι καλύτερο να μετακινήσετε το αρχείο σελίδας στον σκληρό δίσκο και να το απενεργοποιήσετε στο SSD.

Μεγέθυνση εικόνας

Για να αλλάξετε τη ρύθμιση του αρχείου σελίδας των Windows 10, ακολουθήστε τα εξής βήματα:

• Κάντε δεξί κλικ στο κουμπί "Έναρξη" των Windows
• Επιλέξτε Σύστημα (στη συνέχεια, εάν εκτελείτε Windows 10 1703, κάντε κλικ στην επιλογή Πληροφορίες συστήματος )
• Κάντε κλικ στην επιλογή Σύνθετες ρυθμίσεις συστήματος
• Επιλέξτε καρτέλα Για προχωρημένους
• Κάντε κλικ στο επάνω κουμπί Ρυθμίσεις ... (στην ενότητα Performance)
• Επιλέξτε καρτέλα Για προχωρημένους
• Κάντε κλικ στην επιλογή Αλλαγή
• Καταργήστε την επιλογή του πλαισίου που αναφέρει " Αυτόματη διαχείριση του μεγέθους αρχείου σελιδοποίησης για όλες τις μονάδες δίσκου "
• Ελέγξτε το κουμπί επιλογής προσαρμοσμένου μεγέθους
• Εισαγάγετε το αρχικό μέγεθος και το Μέγιστο μέγεθος με την τιμή του αριθμού που ακολουθεί το σύστημα " Προτεινόμενο" στο κάτω μέρος του παραθύρου
• Κάντε κλικ στα κουμπιά OK για να κλείσετε τα Windows και επιλέξτε Επανεκκίνηση του υπολογιστή.

Μετακινήστε την προεπιλεγμένη θέση ενός συχνά γραμμένου φακέλου σε διαφορετική μονάδα δίσκου: Αυτό ισχύει μόνο για υπολογιστές (πιθανότατα επιτραπέζιους υπολογιστές) με δευτερεύοντα εσωτερικό σκληρό δίσκο. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι καλή ιδέα να μετακινήσετε την προεπιλεγμένη θέση των φακέλων που είναι συχνά γραμμένα στη μονάδα δίσκου.

Αν είναι ένας από τους φακέλους στο προφίλ σας σε έναν υπολογιστή με Windows - Downloads, Documents, Pictures και ούτω καθεξής - μπορείτε να ακολουθήσετε αυτά τα βήματα για να το μετακινήσετε σε μια νέα θέση.

Με άλλους φακέλους, ίσως χρειαστεί να αλλάξετε την προεπιλεγμένη θέση στις ρυθμίσεις / προτιμήσεις του λογισμικού.

Μην τονίζετε

Αυτό είναι. Μετά από όλα αυτά, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι έχετε κάνει σχεδόν ό, τι μπορεί να γίνει για να κάνει το SSD σας να λειτουργεί όσο το δυνατόν πιο βέλτιστο και όσο το δυνατόν περισσότερο. Και πάλι, σημειώστε ότι πρόκειται μόνο για προφυλάξεις. αν χρησιμοποιείτε απλά ένα SSD με τον τρόπο που κάνετε ένα σκληρό δίσκο, πιθανότατα θα διαρκέσει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα τελευταία λειτουργικά συστήματα διαθέτουν όλες τις ρυθμίσεις φιλικές προς το SSD, οι οποίες συμβάλλουν στη μείωση της περιττής γραφής. Έτσι για τους περισσότερους από εμάς, δεν υπάρχει τίποτα που να ανησυχείτε.